گاهی دلم می گرید
دلم بهانه ایی میخواهدبرای گریستن
گویی دلم مانندکودکی آرام وقرارازسرش ربوده
شاید دلتنگ کسی ست که دست نوازش برسرش کشیده
هرچندچشمان دروغینم باورکندکه اودراین دنیای هبوط نیس
ولی دل گویی ازعطش بوی اودرهراسان است وبه اوبپیوندد
ولی دل، دل است جز حسرت واه وندانم کاری برایش درمانی نیس
بعضيها وقتى برايت مينويسند
خوبى؟؟
آدم، لبخند مهربانشان را بين حروف ميبيند!
قدرشان را بدانيد!
آنها مهربانى را اعتبارى دوباره ميدهند…
*
مشو خودبین، که نیکی با فقیران
نخستین فرض بودست اغنیا را
ز محتاجان خبر گیر، ای که داری
چراغ دولت و گنج غنا را
بوقت بخشش و انفاق، پروین
نباید داشت در دل جز خدا را
دلم می خواست های ﻣﻦ ﺯﯾﺎﺩﻧﺪ
ﺑﻠﻨﺪﻧﺪ
ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﻧﺪ
ﺍﻣﺎ مهم ترین ﺩﻟﻢ می خواست ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ :
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﺷﻮﻡ
ﭼﻘﺪﺭ ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻬﺮ ﺑﻮﺭﺯﻡ
ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ
ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ همه ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ
فروغ فرخزاد
و ما در هیاهوی روزگار اگر آرامیم دلمان به خدایی گرم است.
خدایا
چگونه بگویم چقدر دوستت دارم
وقتی احساسم به فراخور زمان
هر لحظه بیشتر می شود..
و من برای رسیدن به آرامش
تنها به تکرار اسم تو بسنده خواهم کرد